माझे मलाच मीही समजावयास होते
झाले कधी न पूर्वी ते व्हावयास का होते?
केली किती उपवासे अन पारायानेही श्रध्देने
त्यास व्यर्थ समजुनी मी बावरायास का होते?
लाख म्हणाले कुणी पाझर फुटे दगडाला
मग तो फुटेपर्यंत पुन्हा हृदय पाषाण व्हावयास का होते?
