पाऊलखुणा

वर्तमानकाळात चालून गेलो,

तरी भूतकाळात जातांना.

आठवतील काही पाऊलखुणा तुला,

आपण मनसोक्त रमतांना.

वेळ कापरासारखी भुर्रकन उडून जाते,

उगाच प्रयास करतो आपण

तिला थांबवतांना.

तरीही स्मरशील तुही कदाचित 

हि एक गोड आठवण 

मी असतांना ...नसतांना.

मी जपणार आहे हेही शिंपण,

म्हणजे सापडेल पुन्हा डोकावतांना.

असे कितीतरी क्षण घालवलेत आपण ,

आत्तापर्यंतचा प्रवास करतांना.