भास आणि श्वास यांचा मेळ कधी होत नाही,
रस्त्यावर चालता चालता खेळ कधी होत नाही,
रंगमंच लागतो रंग उधळायला नाटककाराला,
अन कवीला साधा कागद-पेन पुरतो झूलवायला .

सगळ्याच भावना कागदावर उतरवता येत नाही,
कित्येकदा खोल..मनातलं कुणालाही पाहता येत नाही.
कागद काय वरवरचा आधार...डोळ्यांसाठी असतो..
तरीही कित्येकदा मला तो सख्याच्या खांद्यासारखा भासतो.