गुलझार म्हणजे इंदधनुष्य.एक एक गझल असली कातील आणि खोल अर्थपूर्ण. त्यापैकी मुझको भी एक तरकीब सिखा दो म्हणजे फार विचार करायला लावणारी शब्दरचना.
मुझको भी तरकीब सिखा यार जुलाहे
अकसर तुझको देखा है कि ताना बुनते
जब कोइ तागा टुट गया या खत्म हुआ
फिर से बांध के
और सिरा कोई जोड़ के उसमे
आगे बुनने लगते हो
तेरे इस ताने में लेकि
इक भी गांठ गिराह बुन्तर की
देख नहीं सकता कोई
विणताणांचा धागा जोडणं किती सोपं आहे.खरचं एकही गाठ बघण्यास चांगली देखील वाटत नाही.रोजच्या आयुष्यात आपल्याला ह्याच्यासारखं जमतच कुठे?ते सामान्य माणसाचं काम नव्हेच.त्यासाठी उच्च कोटीचा समजूतदारपणा लागतो. साधा गोष्टीवरून मन उदास झाले कि डोक्यात असंख्य विचारप्रवाह चालू होतात.आई म्हणते,"कुठल्याही गोष्टीने वाईट वाटलं कि मन पोखरून काढण्यापेक्षा पक्षासारखं वागावं. पाऊस आला तरी पंख झटकून पुन्हा उडता आलं पाहिजे.अवघड असलं तरी अशक्य नक्कीच नहि." अर्थात हे मी काढलेले अर्थ.प्रत्येकाचा थोडाफार वेगळा असू शकतो.तुम्ही काय काढलात तेही नक्की सांगा आई म्हणा किंवा हा विणकर एकच गोष्ट सांगताय हे खंर. आपणही पुन्हा पुढला धागा विनण्याचा आणि पंख झटकून भारी घेण्याचा १००% प्रयन्त करुया.आणि आपणहून तरकीब काढूया. हो ना ?
No comments:
Post a Comment