आणि पाऊस हो.....मुसळधार.

आता तू पाऊस हो..
अन मनाला  ओलं चिंब कर.
कोरडं झालेलं हृदय जरा....
त्याचा अंगण ओलं कर..

शब्द शब्द माझा तू..
तू कविता हो...अन
बसून जा कोपऱ्यात...
 मनाच्या माझ्या.म्हणजे..तुझ्याच त्या..

तू फुंकर हो..कानापाशी ये..
हळूच उब बनून शहाराहि हो..
माझ्या केसात हात फिरव
थोडी रंगतदार स्वप्न सजव..

याआधी झालेलं सगळं विसरून जा.
खरच...मनापासून जमलं तर ..जीव लाव..
तू मला आवड्तोसाच..
तुही कर पर्यंत आवडून घेण्याचा..
 आणि पाऊस  हो.....मुसळधार..